Hayatın en zor şeylerinden biri olan LGBTİ+ bireyi olmak, normal hayatımızı olumsuz etkilerken, okul hayatımızı da olumsuz etkiliyor. LGBTİ+ bireyleri çoğu zaman içine kapanık ya da konuşmaya çekingen olabiliyorlar. Neden mi? Okullarda eğer eşcinsel bir bireyseniz, bunu herkese söylemekten çekinirsiniz çünkü sizi çoğu kişi yargılar, hatta zorbalığa bile maruz kalabilirsiniz. Sadece kendi cinsimizden hoşlandığımız ya da kendimizi farklı bir cinsten hissettiğimiz için suçlu görünüyoruz. Okulda kendimizi gerçekten ifade edemiyor, rahatça konuşamıyoruz ve davranamıyoruz. Kendimiz gibi davransak, kendimizi ifade etsek bile, çoğumuzun bildiği gibi yaşıtlarımız tarafından zorbalığa maruz kalıyoruz. Öğretmenlerimiz bize kafayı takıp düşük notlar verebiliyor, aşağılayıcı sözler söyleyebiliyor, derse katılımımızı engelleyebiliyor. Keşke sadece yaşadıklarımız bunlarla kalsa. Okulda yürürken bile dikkat etmek zorundayız yoksa çevremiz tarafından “Erkek gibi yürü. Ne bu böyle, bayan gibi yürü.” tarzı baskılara maruz kalabiliyoruz. Bunların yanında en çok da yaşıtlarımız tarafından ‘‘Sizler yasaklanmışsınız, dinimize ters, erkek gibi davran, kadın gibi davran…” gibi söylemlere maruz kalıyoruz. İnsanların bize sürekli farklı bir gözle bakması, göz devirmesi, sayısız LGBTİ+ bireyin taciz/tecavüz edilmesi, öldürülmesi yaşadığımız zorluklardan sadece birkaçı.
Ergenlik çağında kendimizi keşfettiğimiz zaman homoseksüel olmayan birinden hoşlanıp açıldığımızda o kişi ve çevresi tarafından zorbalığa maruz kalabiliyoruz. Eğer şanslıysak hoşlandığımız kişi homoseksüel ise bu seferde sokakta yürürken el ele tutuştuğumuz için bile şiddet görmemiz mümkün. Ayrıca sürekli büyüklerimiz tarafından “Gençliğe bak neler görüyoruz! Bizim zamanımızda böyle miydi?” söylemleriyle baskılara maruz kalıyoruz. Sadece sevdiğimiz kişi yüzünden ötekileştiriliyoruz. Kendimiz olabileceğimiz alanlar çok kısıtlı hatta neredeyse yok. Sırf LGBTİ+ birey olduğunu gizlemeden yaşadığı için, sırf kendi olduğu için öldürülen binlerce insan var.
Tüm bunlara rağmen ben tek olmadığımı biliyorum. Yanlış olmadığımı da biliyorum. Doğa da bile homoseksüelliğe rastlanıyor, bu nasıl hastalık olsun ki? Birini sevmek, aşık olmak ve bunu gizlememek nasıl hastalık olabilir? Sevgi hastalık mıdır? O zaman heteroseksüellerde hasta olmaz mı? Dostlar hakkımızı biz savunmazsak kimse hakkımızı bizler kadar savunamaz. Türkiye gibi bir ülkede yaşıyorsak dayanışmamız şart. Özgürce yaşamak için, toplumsal cinsiyet tabularını yıkmak için, öldürülmemek için hep birlikte mücadele edelim!